In mijn recente blog ‘Alleen zijn ten uitvoer gebracht’ heb ik het gehad over licht reizen. Wat heb je nodig om overal, mobiel, te kunnen schrijven? Hulpmiddelen zoals: een computer, potlood en notitieblok kan natuurlijk ook, en een internetverbinding.
Jaar: 2017
Alleen zijn
ten uitvoer gebracht
Zoals ik in mijn blog “De waarde van het ‘alleen zijn’” (30 aug 2017) al heb aangekondigd ben ik op 25 oktober naar Bali vertrokken, met een 60 dagen visum voor Indonesië.
Doelen
Ik had een tweeledig doel, afzondering om te schrijven voor blogs en om een begin te maken met een autobiografie. Voor dat laatste heb ik mijn kinderen uitgenodigd om een-voor-een weer eens met mij op reis te gaan. De aftrap was op Bali met Sara, mijn jongste dochter. Zij is na twee weken doorgevlogen naar Sydney. Ik was nu twee weken alleen. Daarna kwam mijn vrouw Egbertine naar Bali.
Basisinkomen?
55+ ers gewoon aan de bak
Ouderen, 55+ers, kunnen moeilijk aan werk komen. Is dat terecht en is dat ‘t gevolg van vooroordelen van werkgevers?
Recht op papieren communicatie in regeerakkoord
De overheid digitaliseert. Dat is een gegeven. Overheidscommunicatie die nu nog fysiek plaatsvindt, moet in de toekomst ook digitaal kunnen: veilig, snel en goedkoop. De elektronische dienstverlening via mijnoverheid.nl wordt verbeterd. De dienstverlening wordt meer servicegericht, er komt een machtigingsfunctie en mijnoverheid.nl wordt in staat gesteld om pushberichten te versturen om proactief te waarschuwen. Mensen die niet elektronisch kunnen communiceren moeten dat ook op een andere manier kunnen blijven doen. Daarom blijft er een keuzemogelijkheid om per post met de overheid te communiceren. Een en ander valt te lezen in het regeerakkoord dat op 10 oktober jl. is gepresenteerd. De burger behoudt dus een keuze.
Die bepaling sluit aan bij de aanmerkingen op het functioneren van de overheidscommunicatie en de toenemende digitalisering daarvan. Vorig jaar barstte een storm van kritiek los toen de overheid aankondigde de blauwe belastingenveloppe af te gaan schaffen. Alle burgers en bedrijven zouden voortaan via een digitale berichtenbox van de Belastingdienst op de hoogte worden gebracht van belangrijke informatie. De Consumentenbond en Ouderenbond KBO trokken aan de bel: als diensten alleen nog maar via internet en e-mail aangeboden worden zou 47% van de digivaardige senioren in de problemen komen. Dit komt bovenop de 1,2 miljoen senioren die nog helemaal geen gebruik maken van internet.
De Nationale Ombudsman deed er recentelijk nog een schepje bovenop. Dit naar aanleiding van het gebrekkige functioneren van de berichtenbox MijnOverheid.nl. De Nationale Ombudsman ontvangt steeds meer klachten over overheidsinstanties waarbij digitale verzending van berichten een rol speelt. Dit gaat om mensen die niet op die manier met de overheid kunnen communiceren en dreigen te worden uitgesloten van overheidsvoorzieningen. Post van bijvoorbeeld het UWV of de gemeente wordt gemist met alle nadelige gevolgen van dien: hoge boetes of ambtshalve verhogingen van kosten. Samen met omroep Max werd een onderzoek ingesteld. Een meldpunt werd geopend. Daar kwamen vele honderden klachten binnen. Volgens de Ombudsman mag de overheid er niet zonder meer van uitgaan dat het creëren van een digitale omgeving hetzelfde is als het 1 op1 digitaliseren van de papieren wereld. In het rapport Hoezo mijn overheid kraakt de Ombudsman het dwingende digitaliseringsbeleid van de overheid. Hij doet ook aanbevelingen. De overheid moet de behoeften, kennis en vaardigheden van burgers als uitgangspunt te nemen van haar communicatie(beleid). Van alle burgers, van jong tot oud, van hoogopgeleid tot laaggeletterd. De Ombudsman is van mening dat het verzenden van digitale post naar de Berichtenbox en het verder maar aan de burger laten om zijn digitale brievenbus continu in de gaten te houden, de omgekeerde wereld is. MijnOverheid is nog lang niet van alle burgers. De meerderheid van de burgers heeft het account medio 2017 nog niet geactiveerd.
Regelgeving en communicatie vanuit de verschillende overheidsorganisaties leggen druk op burgers om het MijnOverheid-account te activeren en de Berichtenbox in gebruik te nemen. Ook krijgt de ombudsman signalen dat mensen onbedoeld het account activeren en/of post in de Berichtenbox ontvangen van instanties terwijl zij daar niet bewust voor kiezen. Een oorzaak van het missen van berichten is het niet koppelen van een e-mailadres aan het account van MijnOverheid. Ook komt voor dat een gekoppeld e-mailadres niet langer in gebruik is. Daarnaast melden mensen dat het bericht weliswaar is ontvangen, maar het bericht onvoldoende opviel of vergeten is. Eén op de vijf mensen logt minstens een jaar lang niet in. Daarnaast ontvangt de Nationale Ombudsman regelmatig signalen van mensen die graag gebruik willen maken van MijnOverheid, maar die mogelijkheid niet hebben. Denk aan professionele dienstverleners (zoals bewindvoerders en curatoren). Zij missen een machtigingsvoorziening op MijnOverheid om zaken van cliënten digitaal te kunnen behartigen.
Dit alles sluit ook weer aan bij het recent verschenen rapport van de Wetenschappelijk Raad voor Regeringsbeleid: Weten is nog geen doen. Er zijn grote verschillen tussen burgers in kennis maar ook in doen. Iedereen over een kam scheren is geen goede zaak. Maatwerk en persoonlijk contact zijn belangrijk. De Nationale Ombudsman geeft dan ook aan:
- monitor of geactiveerde accounts langere tijd niet worden bezocht terwijl er nieuwe berichten in staan;
- zorg ervoor dat een account alleen via de activeringsknop geactiveerd kan worden;
- benader alle mensen die een account geactiveerd hebben maar geen e-mailadres hebben gekoppeld, per brief en zorg dat professionele dienstverleners namens hun klanten digitaal met de overheid kunnen communiceren.
Werk aan de winkel voor de overheid. Voorlopig zijn er nog veel mensen die allereerst niet met digitale informatie uit de voeten kunnen, maar daarnaast ook graag per post worden geïnformeerd over belangrijke zaken. Wat Papierenkarton.nl betreft is de toezegging van de komende regering een goede stap. Echter, de keuzemogelijkheid om per post te communiceren dient niet alleen afhankelijk te zijn van het niet elektronisch kunnen communiceren maar evengoed van het niet elektronisch willen communiceren. De ontvanger moet zelf kunnen beslissen op welke wijze hij de informatie ontvangt. Zeker als het gaat om belangrijke overheidsinformatie.
Erik Timmermans
directeur Papier en Karton
Piketty en Marx voor dummies
Ik kreeg ’m van m’n dochter Laura, op m’n verjaardag. „Capital in the Twenty-First Century”, auteur Thomas Piketty. Uit het Frans vertaald door Arthur Goldhammer. Eerste druk, prachtig boek. „Hot” op dat moment.
Maar ja, bijna 700 pagina’s. Begin daar maar eens aan. Zelfs diagonaal lezen was een klus, snel lezen, af en toe een grafiek bekijken. De inleiding alleen is al 35 pagina’s!
Dat ligt wat anders bij politici. Voor hen is het vakliteratuur. Voer voor financiële klimaatdiscussies.
De werkplek
een veilige en inspirerende cocon
Hoe ziet de werkplek van bekende schrijvers er uit? Hoe belangrijk is je werkplek, de cocon waarin je eenzesde deel van je leven doorbrengt? Verkozen of toegewezen. Alleen overtroffen door je bed waar je eenvijfde van je leven in ligt.
Is er zoiets als dè ideale werkplek?
Een omgeving waar je ongestoord en geconcentreerd kan werken. Kan lezen, onderzoeken, schrijven en redigeren. Waar je ideeën kan krijgen en die kan uitwerken?
Waarin je je soms afzondert, waarin je alleen kan zijn? Er zijn veel mogelijkheden en vormen. Veel individuele voorkeuren. Een stilteruimte in kantoren zoals Suzan Cain die voorstelt. Openbare ruimtes. Binnen of buiten.
100 jaar VEA
Brancheorganisatie Reclamebureaus
In 1917 werd de Vereniging voor Erkende Advertentiebureaux opgericht. Tegenwoordig genaamd de ‘vereniging van de toonaangevende communicatie adviesbureaus in Nederland’. Honderd jaar; een mooie aanleiding om mijn post over de reclamevaktijdschriften af te maken en te publiceren. Interessante informatie daarover zoekend, stuitte ik op new-trendwatching.blogspot.nl, waarop ik zowaar een post vond over de veranderende rol van ‘communicatie’; reclame. Ik heb geprobeerd de auteur van de post te achterhalen, maar dat is tot nu toe niet gelukt.
Overleven in een wereld die razendsnel verandert.
Die steeds complexer wordt
Technologie ontwikkelt zich exponentieel. Er wordt veel gefantaseerd over de positie van de mens tussen zijn technologische produkten. Kunstmatige intelligentie (AI) staat op het punt het menselijk denken voorbij te streven.
Robotisering neemt taken over. Daaruit voortkomende productiviteitsverhoging zet arbeidskrachten buiten spel voordat alternatieven gevonden zijn.
De wereld verandert snel. Veel ontwikkelingen zijn niet bij te houden. Zijn technologisch van aard en volgen de wet van Moore: aantal transistors in een geïntegreerde schakeling verdubbelt elke twee jaar, door de technologische vooruitgang. Gold tot 2011.
Ze zijn vaak niet te begrijpen. Er zijn in grote lijnen twee soorten ontwikkelingen waar je mee te maken hebt , (1) innovaties die zich op afstand, in je stratosfeer afspelen (2) ontwikkelingen die gebeuren in een maalstroom waarin jij ongewild wordt meegesleurd.
Early adaptors
De pioniers hebben geen probleem met die exponentiële groei, in ieder geval niet op hun eigen speelveld. Zij zijn instigator van nieuwe ontwikkelingen, hebben een open geest. Accepteren de wereld niet zoals die is. Willen voortdurend veranderen. Hun grensverleggende ‘drive’ wordt uitstekend verwoord door Steve Jobs, zie zijn uitleg op YouTube.
Volgers
Naast die pioniers en ‘early adaptors’, heb je de volgers en de achterblijvers, waarvan sommigen zich zelfs verzetten, met de hakken in het zand.
De volgers, de grootste groep, hebben wel moeite de sneltrein te volgen, om van de achterblijvers maar niet te spreken.
Zij worden overspoeld met nieuwe zaken en vreemde termen, die zij niet begrijpen. Een tsunami van innovaties. Liever willen ze in hun comfortzone blijven. De vraag is echter of ze die nieuwigheden moeten begrijpen. Als die van directe invloed zijn op hun leven, worden ze vaak vanzelf meegesleurd in de maalstroom.
Stratosfeer
Voorbeelden van de stratosferische, ver van hun bed, ontwikkelingen zijn:
Blockchain, bitcoin, agile, fragility, machine learning, deep learning, cryptotrading, internet of things, Uber, AirBnB, big data, dark data, augmented reality, robotisering, crowdfunding, crowdsourcing, fintech, cloud computing.
Ze houden die doorgaans op afstand, maar begrijpen doen ze die niet, tenzij ze een aanleiding vinden om zich erin te verdiepen. Dat kan een directe reden zijn of de angst iets te missen. De ‘fear of missing out‘ (fomo)).
Maalstroom
Een paar voorbeelden van ontwikkelingen in de maalstroom.
Geld
In oude tijden werd het loon aan het eind van de maand uitbetaald door de boekhouder. Je kreeg een loonzakje met daarin een loonstrook en wat flappen en munten.
Dat werd vervangen door een loonstrook per post en betaling via de bank.
Aan de balie van de bank kon je geld opnemen.
Loonstrook per post werkt ook nog totdat ook daar MijnOverheid zich ermee gaat bemoeien. Kontanten worden, in steeds mindere mate, gepind. Het merendeel van de betalingen wordt met het pasje gedaan of met de smartphone, Swishen. Binnenkort leven we in een cashloze maatschappij. Zweden is al zover. Geen aanpassingsproblemen, de maalstroom neemt je geleidelijk aan mee.
Tijdschriften
In de tijdschriftenwereld werden in de oude tijd manuscripten handgeschreven ingeleverd. De schrijfmachine deed z’n intrede. Een handzetter in een grijze stofjas zette een manuscript vervolgens letter-voor-letter om en klemde de regels in een raam waarvan een matrijs werd gemaakt. Daarvan werd een drukvorm gegoten. Proefdrukken, correcties, praat me daar niet van. De handzetter werd vervangen door de Intertype regelzetter. De computer deed z’n intrede, gelijktijdig de lithografie. Vervolgens het laserprinten en tegelijkertijd het online tijdschrift. De tijdschriftenmaker is meegevoerd met de maalstroom. Geen weerstand.
Nog meer maalstroom fenomenen: Communicatie (van brief tot e-mail), Geluid (van plaat tot Spotify), Film ( van 8 mm tot smartphone), Fotografie (van 6×9 film tot smartphone).
Regels
Donald Sull en Kathleen Eisenhart schrijven in hun boek “Simple Rules. How to thrive in a complex world” dat een set eenvoudige regels je omgeving kan decomplexeren, als het ware ontwarren. In het geval van die snelle ontwikkelingen die je niet of met moeite kan bijhouden zouden dat de volgende regels kunnen zijn.
1. Stel vast of die ontwikkeling relevant voor je is.
2. Zo niet, zet ‘m dan op je zwarte lijst.
3. In een volgend geval, breek je hoofd er niet meer over.
Relevantie
De hoofdvraag is mòet je het weten of begrijpen? Je kan immers ook in een autorijden zonder dat je weet hoe die hybride accu van je werkt.
Je moet dus de relevantie vaststellen. Dat kan ondermeer door jezelf over een bepaalde ontwikkeling de volgende vragen te stellen:
* Wat gebeurt er als ik niet weet waarover het gaat?
* Schaadt ik mezelf als ik het niet begrijp?
* Leef ik beter als ik het wel begrijp?
* Kan ik voort zonder het te weten?
* Is het een probleem als ik over die ontwikkeling zeg ‘so what’ ?
Efficiënt systeem
Trek een parallel met de efficiency van ons visuele systeem. Daarover schrijft Stefan van der Stigchel in zijn boek “Zo werkt aandacht. Opvallen, kijken en zoeken in een wereld vol afleiding” het volgende : “Systemen die weinig energie verbruiken zijn evolutionair in het voordeel. Een zuinig systeem betekent dat energie die niet nodig is, beschikbaar is voor andere systemen. Het visueel systeem is zo’n zuinig systeem. Alle beelden vallen op het netvlies, maar alleen de informatie die relevant voor je is, wordt verder verwerkt”.
Transparante wereld
Decomplexeer de wereld om je heen. Een wereld die als een bloemkool groeit. Ik was ooit een ‘early adaptor’. Introduceerde de Mac in 1985 bij Stam Tijdschriften. Maar Blockchain en Bitcoin? Die laat ik nu links liggen.
Hoewel, als ik vanuit m’n ooghoek kijk, ik heb wel een kans gemist. Mezelf misschien toch geschaad?
Bitcoin Januari 2013 koers $ 13, vorige week $ 4.680.
Misschien moet ik mijn filter bijstellen en sommige zaken toch wel in de gaten houden. Als ik in januari 2013 $ 1.300 had geïnvesteerd, had ik vorige week $ 468.000 kunnen ‘cashen’.
‘So what?‘
Trouwens, de bitcoin is het beste voorbeeld van een zeepbel, volgens de Amerikaanse econoom en Nobelprijswinnaar (2013) Robert Shiller.
Edwin Kisman
De waarde van het “alleen zijn”
in afzondering op Bali
Alleen zijn kan inspireren. Het kan creativiteit stimuleren.
Alleen zijn betekent bijvoorbeeld, je terugtrekken op een stille plek.
Ver van de waan van de dag. Externe prikkels dimmen. Ruis buitensluiten.
Alleen zijn ( ‘solitude’) is niet synoniem met eenzaamheid (‘loneliness’).
Alleen zijn is als het ware een ‘aggregatietoestand’ waarin je als mens kan verkeren. Meestal tijdelijk. Eenzaamheid is een gevoelstoestand, je afgewezen voelen, je buitengesloten voelen, de steun van anderen missen.
Waarom afzonderen?
Waarom zou je alleen willen zijn? Je kan je twee motieven voorstellen.
Je wil tot zelfreflectie komen. Een tussentijdse APK, in de vorm van een SWOT analyse, met de nadruk op de Strengths and Weaknesses.
Of je wil je creativiteit stimuleren. Inspiratie krijgen. Creatief bezig zijn. Zoals met schrijven, schilderen, tekenen, uitvinden, problemen oplossen.
Sherrie Borg Carter, een psycholoog, geeft een aantal redenen in haar artikel “6 Reasons You Should Spend More Time Alone”
Stigma
Op alleen (willen) zijn rust een zeker stigma. Het wordt door sommigen die de motieven van de “alleenganger” niet kennen, gezien als asociaal, afwijkend gedrag. De “alleenganger” kan zich hierdoor schuldig gaat voelen.
Op die manier wordt ook aangekeken tegen introverten die het alleen zijn prefereren boven het gekakel van grote groepen die overschreeuwd worden door extraverten.
Creativiteit is te faciliteren.
Wat is het profijt van alleen zijn. Wat kan dat opleveren?
* Het vergemakkelijkt een staat van ontspanning
* Het maakt het hoofd leeg en klaar voor een nieuwe start
* Het bevordert de concentratie en daarmee de productiviteit
* Het bevordert beter nadenken en het beter problemen oplossen
* Het bevordert het brainstormen, het opwervelen van gedachten, misschien zelfs de integratie met het onbewuste geheugen. Beter dan in een groep.
Met andere woorden, het faciliteert creativiteit.
Bovendien vergroot het het zelfbewustzijn en het zelfvertrouwen. Dat, zou je kunnen zeggen, is bijvangst.
Belle Beth Cooper schrijft in Quartz (30 maart 2016) in haar artikel “What creative people understand about the importance of being alone” dat alleen zijn (solitude) een belangrijk en normaal deel van het menselijk bestaan is en zelfs essentieel voor goed creatief werk.
Ontspannen in afzondering
Ook ik heb meermalen de heilzame ervaring van afzondering meegemaakt. Om in een ontspannen toestand te raken en daarin te werken. Weg van de dagelijkse sleur. Ontspanning die je ook kan ervaren in het moment tussen slapen en waken en onder de warme douche. De oplossing van het probleem dat je vóór het inslapen voor ogen hebt gehad, openbaart zich bij het ontwaken. Het onderbewuste heeft tijdens de slaap zijn werk gedaan. Zie mijn blog “De Ideeënfabriek of het brainstorm moment” .
Soms werkt het niet
Jette Pellemans beschrijft in de NRC (23 februari 2017) dat afzondering niet altijd werkt. Pellemans haalt over dit onderwerp enkele schrijvers aan, Rinske Bouwman en Anna Woltz, en een paar psychologen. Schrijvers die uit hun dagelijkse omgeving naar een afgelegen plek vertrokken om alleen te zijn, ongestoord inspiratie op te doen en aan een boek te kunnen werken. Ze leken er eerder een schrijversblok van te krijgen. Ze voelden zich beperkt. Organisatiepsychologe Marieke Roskes zegt daarover “De druk dat het dáár moet gebeuren ondermijnt de creativiteit”. Onderliggend zijn ‘vermijdingsmotivatie’(vermijden dat je faalt) of ‘streefmotivatie’(streven naar succes). Zit je om ideeën verlegen dan kan je volgens haar beter actief bezig zijn.
Alleen zijn. Hoe en waar?
Hoe organiseer je een afzondering? Hoe maak je tijd vrij? Zie de blogs ” Boeken lezen als je weinig tijd hebt” en ” De Pomodoro Techniek kan je helpen“.
Waar kan je “alleen zijn”?
* Je kan het dichtbij zoeken. Een hutje op strand of heide. Ga in ieder geval ‘offline’. Zet Facebook, Twitter, Instagram op non actief.
* Of zoek een stilteruimte op kantoor.
* Ga naar een klooster, bijv. het Dominicaner Klooster in Huissen
* Of werk in een trein of vliegtuig. Je hebt niets te maken met de mensen om je heen.
* Maak een tafeltje in je auto en zet ‘m op een stille plek in het bos. Wat ik wel eens deed.
* Of ga naar het buitenland. Zoek de stilte in een andere cultuur. Een combinatie van afzondering en verandering.
Dat ga ik doen. Eind van het jaar ga ik naar Bali, met een 60 dagen visum. Aan het begin vergezeld door mijn dochter Sara, aan het eind door mijn vrouw Egbertine. Je hebt daar een ruime keus aan rustige eilandjes: Nusa Lembongan, Nusa Ceningan, Gili Air. Ook plekken aan zee: Tulamben, Pemuteran, of Belimbing naast een rijstveld.
Wat ga ik doen?
Wat ga ik met m’n “alleentijd” doen?
1. Schrijven en mediteren. Een autobiografie schrijven, de recap van mijn leven. Een retrospectieve SWOT. Hierbij combineer ik dus beide genoemde motieven. Ik ga schrijven op een iPad, met het programma iWrite. Ik start met ‘freewriting’. Associatief schrijven aan de hand van stukjes historische data. Vrij spelen en dromen vanuit de kernen.
Ik pas de Pomodoro Techniek toe om de vaart er in te houden. Eric suggereerde een wekelijks blog vanuit Bali. Ik was dat al van plan voor de site van Sate-man, waarvoor ik schrijf als “Tukang Sate“. Ik kan dat inderdaad ook doen voor Vakblad: de overpeinzingen van een tijdschriftenmaker (“Tukang Majalah“). We zullen zien.
2. Tekenen ook op iPad
Ik ga ook tekenen: cartoons en mensen. Ga diverse tekenapps uitproberen naast die waar ik al vertrouwd mee ben. Mijn favorieten 53Paper en Noteshelf.
3. Lezen eveneens op iPad
Ik neem 45 e-books mee geladen op mijn iPad, en tenminste 20 Blinkist samenvattingen.
4. Leren. Ik ga ook m’n Bahasa Indonesia ophalen. Ik zal zo veel mogelijk proberen Indonesisch te spreken en Engels niet te verstaan.
Internet, offline
Ik moet er wel rekening mee houden dat niet overal (goed en snel) internet is. Dat is rustig, ‘offline’ leven. Maar ik zal wel het eea moeten voorbereiden omdat de archieven in Dropbox of Evernote dan niet bereikbaar zijn. Ik moet de documenten die ik nodig zal hebben offline beschikbaar maken. Ik heb al veel flarden geschreven. Mijn blog “Ik was jong dan wil je wel wat” bevat al autobiografische elementen.
Travel light
Ik wil ditmaal zo min mogelijk meenemen. Licht reizen. Geen boeken en zo min mogelijk kleren. Alleen de iPad en een telefoon met een Indosat sim-kaart.
Ik ben bijna klaar voor de retraite.
Edwin Kisman
Summa Summary.
Geneeskunde samengebald
in één compendium.
Onlangs schreef ik een blog over ‘ summaries‘, waarin ik enkele voorbeelden noemde.
Een ander voorbeeld kwam ik tegen in een artikel van Ellen de Visser “Éen dikke pil”(Volkskrant V Zomer Magazine, 12 augustus).
Het ging over het Compendium Geneeskunde, in eerste instantie een toetshulp voor geneeskundestudenten. Vier banden waarin totaal 1200 pagina’s die de gehele geneeskunde bestrijken. Een soort “Geneeskunde voor dummies”. U kent ongetwijfeld de “dummy” reeks, een serie beknopte, goede boeken van Addison Wesley.
Meer lezenSumma Summary. Geneeskunde samengebald in één compendium.
Last van uitstelgedrag?
Een Pomodoro en een wekker kunnen je helpen.
Kost het je moeite om een klus te beginnen en stel je het daarom keer op keer uit?
Vertoon je regelmatig uitstelgedrag omdat je opziet tegen dat rapport? Een duidelijk geval van procrastinatie waarover ik eerder schreef.
Je weet wel hoe het moet maar je ziet op tegen het begin. De berg waar je overheen moet is te hoog. Hoe krijg je dat eerste zetje en blijf je lopen? Wel eens gehoord van de Pomodoro Techniek?
Meer lezenLast van uitstelgedrag? Een Pomodoro en een wekker kunnen je helpen.
Peer review reviewed
Een paar weken terug kwam ik in Trouw een tweetal artikelen van Dirk Waterval tegen over wetenschappelijke publicaties. ‘Controle van wetenschappelijke publicaties rammelt’, was de verontrustende kop boven één van de publicaties. Met ‘controle’ wordt hier de ‘peer review’, of het ‘peer reviewen’ bedoeld, dat voorafgaand aan publicatie van wetenschappelijke artikelen plaatsvindt. De kop boven het andere artikel: ‘Wetenschapsbladen: maak geld vrij voor eigen check op kwaliteit’, lijkt te hinten naar een oplossing voor het veronderstelde, wereldwijde, probleem.
Oorzaken
Als belangrijkste oorzaken noemt Waterval een tekort aan reviewers, en het ontbreken van de juiste expertise bij de reviewers. Een wetenschappelijk artikel wordt gemiddeld door drie reviewers beoordeeld. Achter deze oorzaken gaan weer andere ‘problemen’ schuil: het peer reviewen is een onbezoldigde bezigheid van wetenschappers die—misschien nu meer dan vroeger—door hun werkgevers—onder andere universiteiten— ook gewoon afgerekend worden op hetgeen er uit hun handen komt; daarbij wordt reviewen niet meegeteld. Sterker nog: er wordt niet eens werktijd voor vrijgemaakt.
De wetenschap breidt zich verder uit. Daardoor komt het steeds vaker voor dat onderzoek zo specifiek is, dat er nauwelijks peer reviewers met verstand van zaken te vinden zijn.
Een tweede ontwikkeling is, dat er steeds meer wetenschappelijke vaktitels verschijnen. Misschien omdat zelfs studenten tegenwoordig worden aangemoedigd om te publiceren; is dat een reden om meer bladen in de markt te zetten?.
Imagoschade
Middelen—tijd is geld—vrijmaken, zoals hiervoor al werd gezegd, helpt natuurlijk om tot een oplossing te komen. De echte oplossing ligt, volgens de artikelen, dieper verscholen in de systematiek van het peer reviewen.
Degelijke peer reviews zijn van groot belang voor het wetenschappelijke tijdschrift, de -uitgeverij, de wetenschapper èn zijn bepalend voor de kwaliteit van de wetenschap. Met het ‘gedoe’ rond ‘open access’ nog vers in ’t geheugen, lijkt het mij dat de opstelling van de uitgeverijen zelf, uitermate belangrijk is. Stug de problemen ontkennen, en net doen of er niets aan de hand is, is een misschien begrijpelijke, maar tegelijkertijd verkeerde aanpak. Anticiperen op, en meebewegen met de veranderende omstandigheden zal eerder tot voor iedereen acceptabele oplossingen leiden, waardoor verdere imagoschade voor het wetenschappelijke artikel en de -uitgeverij voorkomen wordt.
Links
- Trouw, 24 juli 2017: ‘Controle van wetenschappelijke publicaties rammelt‘
- Trouw, 24 juli 2017: ‘Wetenschapsbladen: maak geld vrij voor eigen check op kwaliteit‘
- Wikiwand: Nature
- Volkskrant, 6 september 2017: ‘Gedragscode voor reviewen gevraagd’
Boeken lezen!
Om wijzer en succesvoller te worden.
Maar hoe, als je weinig tijd hebt?
Boeken zijn de sleutel naar wijsheid en succes.
Er zijn veel voorbeelden om die bewering te staven.
Zoals de volgende.
Om met Rolf Dobelli te spreken “Nothing beats books for understanding the world”.
Of Mizzie van der Pluijm “.. omdat een boek je iets biedt dat geen enkele andere vorm je kan bieden. Het kan je leven verrijken..”
Of Mark Zuckerberg “I’ve found reading books very intellectualy fulfilling”.
Of Warren Buffet waarover CNBC schrijft :..he spends as much as 80 percent of his day reading. Buffet:”Read 500 pages like this every day. That’s how knowledge works. It builds up, like compound interest…. I do more reading and thinking, and make less impulse decisions than most people in business”.
Je wil daarom veel boeken lezen maar je hebt weinig tijd.
Meer lezenBoeken lezen! Om wijzer en succesvoller te worden. Maar hoe, als je weinig tijd hebt?
Waarom zijn sommige
heel slimme mensen
zo stil?
De onderwaardering van introverten houdt velen bezig. Logisch als bijna één op de drie mensen introvert is en zich overschreeuwd voelt.
In dit verband past ook een citaat uit het boek “Over het water” van H.M. van den Brink
“ Later een ernstige en plichtsgetrouwe scholier, die door zijn onvermogen om het hoogste woord te voeren door de anderen soms zelfs beschouwd werd als achterbaks. “
Surfend over het internet kwam ik een blog van Marlie Franssen tegen, als ‘sponsored content’ van NRC Carrière. De titel: “Deze kansen laat je als introvert écht liggen”. Doorgravend vond ik nog 14 andere blogs van haar. Alle over het thema “introvert”. Marlie, zelf introvert, heeft een coachingpraktijk die gericht is op het “Profileren en Talentontwikkeling voor de introvert”.
In Frankwatching schrijft Joep Franssen over “De kracht van introverte ondernemers“.
Sdu Uitgevers op overnamepad
Sdu Uitgevers (verder: Sdu) was de laatste maanden een aantal keren in het nieuws omdat het overnames deed.
Overheidsportfolio B+B Vakmedianet
Eind mei kwam het bericht naar buiten dat het overheidsportfolio van B+B Vakmedianet naar Sdu verhuist. In het overheidsportfolio zitten onder andere kennisbanken voor gemeenten. Deze kennisbanken werden eerder (november 2016) overgenomen van de Relx Group. In december 2014 al, werd overheidsplannen.nl overgenomen van Reed Business. Naast de kennisbanken omvat het portfolio boeken, evenementen, software tools, websites, en enkele folioproducten, zoals Het Tijdschrift voor de Politie.
Licent Academy
Begin juli maakte Sdu de overname van Licent Academy bekend. Licent Academy maakt vakinformatie voor de doelgroep (adviseurs van) DGA’s en familiebedrijven. Het uitgeefpakket is veelzijdig en bestaat uit: e-learning, congressen, cursussen/opleidingen, symposia, tools, vaktijdschriften en webinars.
Andere commerciële benadering
De CEO’s van zowel B+B Vakmedianet als Sdu, geven aan dat zij ervan overtuigd zijn dat zowel de producten als de medewerkers zullen profiteren van de overname door Sdu, dat al decennia lang sterk overheid-gericht is, en sterke uitgeefproducten in de markt heeft gezet. Ik denk dat ook meegespeeld heeft dat de ‘overheidsmarkt’ een andere commerciële benadering vraagt dan de andere markten waarop B+B Vakmedianet actief is. Ik stel me voor dat de beslistrajecten langer zijn, en er meer ‘input’ verwacht wordt. Daardoor is een ‘langere adem’ nodig. De vraag is of B+B Vakmedianet die langere adem heeft, of wil hebben.
Met Licent Academy hoopt Sdu zijn positie op de fiscale markt te verbreden en te verdiepen. Sdu bedient die markt ook nu al met een breed portfolio, met onder andere Belastingzaken, Fiscaal en Meer, NDFR (Nederlandse Documentatie Fiscaal Recht) en NTFR (Nederlands Tijdschrift voor Fiscaal Recht). Licent Academy lanceerde in het najaar van 2016 het vaktijdschrift FamilieZaken.
Gerelateerde posts
Meer over B+B Vakmedianet
- 2016 in vogelvlucht: B+B Vakmedianet slaat grote slag
- BIM Media naar B+B Vakmedianet
- Kluwer-uitgaven verhuizen naar Adformatie Groep en B+B Vakmedianet
Meer over Sdu Uitgevers
- Sdu slaat terug:Advocatie | magazine.nl
- Verkoop Automatisering Gids: BIM Media in delen verkocht
- BIM Media: hapklare brok, maar voor wie?