De vergadering begint precies om 10.00 uur. Om de tafel een bont gezelschap. Eén externe, de rest allemaal van uitgeverij ‘Moneywise’. Het is de eerste bijeenkomst van de projectgroep ‘blockchain’. De directie, die weinig van dit onderwerp weet, verwacht veel van de groep te leren. Het is daarom belangrijk dat de communicatie tijdens de vergadering vlekkeloos verloopt. Gelukkig kent iedereen elkaars persoonlijkheidsstijl, uitgedrukt in kleuren volgens de methode van Insights Discovery. Iedereen houdt rekening met de persoonlijkheid van anderen, communicatie optimaal. Empathy galore!
Jaar: 2016
Chart junk. Hoezo?
Edward Tufte, een van de ‘data visualizers’ van het eerste uur, hield op 24 november een lezing op de Universiteit Twente, onder de titel ‘The Thinking Eye – Presenting Data and Information’.
Hij was in Nederland ter gelegenheid van een eredoctoraat dat hem de volgende dag werd verleend. Tufte, een analytisch denker, schreef diverse boeken over het visualiseren van “kwantitatieve” informatie.
Het ‘Endowment effect’
staat opruimen in de weg
Opruimen is een uitdaging. Een belemmering is het ‘Endowment effect’, dat overwonnen moet worden.
Dit is het vierde en laatste blog over mijn verhuizing die nu vier weken achter me ligt. Ik heb eerder het verhuizen gekenschetst als een megaklus. Het is meer dan dat, het is een ‘disruptie’, een ontwrichting, die echter ook kansen biedt.
FamilieZaken kan beter
Bij Licent Academy verscheen vorige maand het eerste nummer van ‘FamilieZaken’, een vakblad voor (adviseurs van) DGA’s en familiebedrijven dat zes keer per jaar gaat verschijnen. Licent Academy verzorgt opleidingen en maakt vakinformatie. Ook ‘Vakblad Estate Planning’, dat eerder onderdak vond bij Kluwer, is nu een uitgave van Licent Academy.
Ik waag me niet aan uitspraken over de redactionele kwaliteit van FamilieZaken; dat zal wel goed zitten. Daarom gaat het bij vakinformatie, maar ‘het oog wil ook wat’. Op dat aspect—vormgeving—schiet FamilieZaken naar mijn idee te kort. Te weinig variatie in de paginaopmaak en ‘afgevulde’ tekstpagina’s leveren saaie pagina’s op die het magazine typeren. De roestbruine steunkleur brengt ook geen sprankeling. Hoe het wel kan toont een artikel over familiebedrijf Gassan Diamonds; die vier pagina’s nodigen tot lezen uit: goede fotografie, professioneel geplaatste bijschriften, en een infographic (tijdlijn van het bedrijf van 1945 tot nu).
Laat ik hopen dat de vormgever nog een beetje moet wennen en dat de volgende nummers er een stuk beter uit zullen zien.
Familiebedrijven
De doelgroep familiebedrijven werd eerder bediend door Reed Business met het acht maal per jaar verschijnende vaktijdschrift ‘Familiebedrijf’. Vanaf augustus 2004 stopt de verschijning echter en wordt de informatie gebracht op het ‘portal’ BizzFamiliebedrijf. Anno 2016 bestaat ook dat portaal niet meer. Nu is er nog wel de website/nieuwsbrief ‘Fambizz‘
Grafische sector: omzetgroei in 2016
Meer banenverlies niet uit te sluiten
‘Eén zwaluw maakt geen zomer’, luidt het gezegde, maar de omzetgroei van 1,3 procent, die Nederlandse drukkerijen laten zien in 2016 doet deugd. Na een krimp van bijna zeven procent in 2015 laat de grafische sector eindelijk weer groei zien; voor het eerst sinds einde 2007. Een en ander blijkt uit de ‘Branche update – Drukkerijen’ van ABN AMRO. Volgens deze update zal de totale grafische productie dit jaar toenemen met 2 procent. De export van drukwerk zal naar verwachting groeien met 5 procent. De exportstijging duidt op een sterke concurrentiepositie van Nederlandse bedrijven ten opzichte van buitenlandse drukkerijen.
Zware jaren
Bovenstaande is prachtig nieuws voor een sector die het moeilijk heeft. Mede door digitalisering en crisis is sprake van overcapaciteit en prijsdruk. Gevolg: in de afgelopen jaren legden 860 drukkerijen het loodje en verdampte 37 procent aan omzet. Duizenden banen verdwenen. Vooral grafische bedrijven die niet konden investeren in automatisering en nieuwe drukperstechnologieën hadden het zwaar. Beter weer lijkt op komst. Het ondernemersvertrouwen is al vier kwartalen op rij positief en er is sprake van een daling van het aantal faillissementen. Innovatie vindt volop plaats in de sector. Bijvoorbeeld met de Inkjet-printers die geschikt zijn voor gepersonaliseerd lage volume-drukwerk en printing-on-demand. Andere innovaties hebben vooral betrekking op een efficiënter productieproces en automatisering van het machinepark. Verdere reductie van het aantal banen in de sector is dan ook niet uitgesloten.
Groeisectoren
Internetdrukkerijen vormen een belangrijke groeimarkt in de grafische sector. Mede door het efficiënte productieproces kunnen zij opdrachten snel en tegen lagere prijzen realiseren. Daarnaast sluiten deze drukkers aan bij de huidige maatschappij. Klanten plaatsen vanuit hun eigen werk- of huisomgeving via een online platform een order en hebben daarbij de keuze uit standaarddrukwerk met keuze-opties. De klant heeft direct inzicht in de prijs en levering van de order.
Ook verpakkingsdrukkerijen doen het goed. De opkomst van papieren verpakkingen in de winkels en de groei van e-commerce dragen hieraan bij. Mogelijke groeimarkten voor de verpakkingsdrukkers: food-, cosmetica- en farmaceutische industrie.
Tot slot zijn er drukkerijen die zich weten te onderscheiden door zich te richten op een nichemarkt. Denk aan het bedrukken van metalen onderdelen voor de maakindustrie.
Perspectief
De grafische sector heeft in de eerste zeven maanden van 2016 een mooie omzetgroei van 1,3 procent laten zien. Dat biedt hoop. Immers, de economische groei houdt aan en groeibedrijven hebben groeiruimte. Toch blijven de omstandigheden voor traditionele drukkerijen zwaar, volgens ABN AMRO. De prijsdruk en noodzaak tot automatisering houden aan. Drukpersen van gesloten fabrieken worden soms tegen bodemprijzen overgenomen en blijven zodoende in de markt, met overcapaciteit tot gevolg. Naar verwachting neemt de werkgelegenheid verder af en moeten traditionele drukkerijen fuseren om een vuist te maken. Naast financiële slagkracht kunnen grafische bedrijven extra toegevoegde waarde bieden aan de klant; bijvoorbeeld door een completerdienstenaanbod—inclusief design, prepress, afwerking, bedrijfscommunicatie en/of voorraadmanagement. Ook samenwerkingsverbanden en/of fusies kunnen soelaas bieden volgens ABN AMRO. De bank verwacht dat de markt het groeitempo in de rest van het jaar niet zal volhouden maar toont zich blij verrast met de goede resultaten. Klik op de titel om de Branche update—Drukkerijen van ABN AMRO te lezen.
Erik Timmermans
directeur Papier en Karton
Boeken fileren kan ook nog
In twee voorgaande blogs heb ik aangekondigd dat ik ga verhuizen.
Volgende week is het zover. Een megaklus als je ook van de gelegenheid gebruik wil maken om op te ruimen en te ordenen. Een excuus voor mijn tijdelijke afwezigheid op dit blog.
Triks en De Magiër
vaktijdschriften voor goochelaars
Goochelaars goochelen, al dan niet als professional—’om den brode’. Daarom zijn er ‘vak’tijdschriften voor hen die met goochelen hun brood verdienen.
De Magiër
Een ‘alert’ van marktplaats.nl: acht jaargangen van het vaktijdschrift De Magiër te koop aangeboden. Aanvankelijk zet ik vraagtekens bij ‘vaktijdschrift’ maar na enig nadenken kom ik tot de conclusie waarmee deze post opent. Toegegeven: zulke vaktijdschriften zullen ook vele hobbyisten tot hun lezerskring mogen rekenen.
Ik typ ‘de magier tijdschrift’ in in de zoekbalk van Google. Ik ben al op pagina zes van de zoekresultaten als ik op ‘De Geschiedenis van De Magiër’ stuit; een tekst uit 1996 die te vinden is op de website a-en-g.nl. Enigszins opgewonden klik ik op de hyperlink.
Dan opent een ‘pagina’ met een schermbrede tekst en een drietal plaatjes waarvan één de cover van het eerste nummer van ‘De Magiër’ toont; bingo! Het lijkt erop of ik ‘de verdubbelaar’ ingezet heb want boven de tekst prijkt de kop: “De Geschiedenissen van ‘Triks’ en ‘De Magiër”. De tekst is van Wim van Rosmalen, zo blijkt later. Over ‘Triks’ verderop meer.
Ik lees dat Cas G. Ziekman (*1919, †1987; van beroep jongleur/goochelaar) op 1 mei 1943—de Tweede Wereldoorlog is nog in volle gang—goochelstudio Mephisto-Huis aan de Prins Hendrikkade 124 in Amsterdam opende. Het duurt dan nog tot juni 1947 als het eerste nummer van ‘De Magiër’ verschijnt, waardoor de goochelstudio ook een uitgeverij wordt. De ondertitel luidt: “Vakblad voor de goochelkunst”. Na de tweede jaargang komt de verschijning tot oktober 1952 stil te liggen. Deze verschijningspauze van 40 (!) maanden wordt door Ziekman toegeschreven aan het vertrek van een redacteur. Het document van Van Rosmalen doet per jaargang een kort verslag van de redactionele inhoud van ‘De Magiër’. Wie in goochelen geïnteresseerd is kan zijn hart ophalen aan de tientallen namen van redacteuren/goochelaars—vaak met exotisch klinkende pseudoniemen—illustratoren en vormgevers die genoemd worden. Nooit geweten dat Fred Kaps (artiestennaam van Bram Bongers; *1926, †1980)—die ik lang geleden, in het tijdperk van de zwart/wit-televisie, wel eens heb zien goochelen—in de 40’er en 50’er jaren de naam ‘Mystica’ gebruikte. Na 25 jaargangen, in september 1975, houdt ‘De Magiër’ op te bestaan omdat de gezondheid van (hoofd)redacteur Iskari (pseudoniem van Freek H. Kemner jr.; *1921, †1984) verder werken niet langer toelaat. Iskari trad al vanaf de derde jaargang op als vormgever, en vanaf de achtste jaargang was hij als enig redacteur aan het blad verbonden.
In 1974 verkoopt Ziekman zijn activiteiten aan goochelaars uit België. Ruim twintig jaar later in 1996 heet Mephisto-Huis kortweg Mephisto of Huis Mephisto en is dan te vinden in het Belgische Kortrijk. Weer twintig jaar later levert de zoekterm ‘Mephisto Huis’ bij Google nog steeds hits op, maar goochelen heet tegenwoordig ‘magic’ en een goochelaar een ‘illusionist’.
Triks
Het verhaal achter ‘Triks’ is zo mogelijk nog boeiender dan dat van ‘De Magiër’. Aangekondigd als ‘De Tooverlantaarn’, verschijnt het eerste nummer van ‘Triks’ al in april 1941—het niet-aanvalsverdrag met de Sovjet Unie (het Molotov-Ribbentrop-pact) is door Hitler-Duitsland nog niet geschonden. De ondertitel is dan nog: “Nederlandsch Maandblad voor de Goochelkunst”. Na het verschijnen van het laatste nummer van de tweede jaargang—maart 1943—krijgt ‘Triks’ een verschijningsverbod opgelegd. De derde jaargang start in oktober 1945. Zoals Ziekman de drijvende kracht achter ‘De Magiër’ is, vervult Henk Vermeyden deze rol voor ‘Triks’. Uit de tekst van Van Rosmalen spreekt dat ‘Triks’/Vermeyden ‘De Magiër’/Ziekman op tal van aspecten overvleugeld. ‘Triks’ is ouder dan ‘De Magiër’, maar dat is op zich geen verdienste. Ook qua redactionele inhoud echter, is ‘Triks’ uit het betere hout gesneden. Ondanks dat vindt Vermeyden het niet nodig ook maar enige aandacht te schenken aan het verschijnen in 1947 van concurrent ‘De Magiër’; vanuit commercieel oogpunt begrijpelijk, maar een redactionele misser. Vermeyden verandert in 1952 wel de ondertitel van zijn vaktijdschrift; ‘Maandblad’ wordt vervangen door ‘Vakblad’, het woord dat ook te vinden is in de ondertitel van de concurrent.
De goochelwereld kent in die jaren nationale- en internationale kampioenschappen en congressen. ‘Triks’ doet daarvan nauwgezet verslag. Het wereldcongres 1955 werd in Amsterdam gehouden, en de al eerder genoemde Fred Kaps—protégé van Vermeyden—werd voor de tweede maal uitgeroepen tot wereldkampioen. Het laatste nummer van ‘Triks verschijnt in het voorjaar van 1974 en het werd dus overleefd door ‘De Magiër’. Al tijdens de voorlaatste 29ste jaargang kampt ‘Triks’ met onregelmatige verschijning, ongenummerde- en inhaalnummers. ‘De koek raakt op’; de 30ste jaargang blijft onvoltooid.
Credits Deze post is gebaseerd op/een bewerking van de tekst: “De Geschiedenissen van ‘Triks’ en ‘De Magiër”, door Wim van Rosmalen. Deze tekst is te vinden op de website a-en-g.nl (link naar ‘Triks‘ en ‘De Magiër‘); nl.wikipedia.org > Fred Kaps
Meer lezen over WOII en vakinformatie?
Lees mijn blog ‘Vakinformatie in oorlogstijd‘
Help, m’n computer is gecrashed
Computer aan. Het welkom klinkt, maar het scherm blijft zwart. Ik wacht even, ‘t komt zo wel. Niet, dus. Ik trek de stekker er even uit, ‘resetten’. Start nogmaals. Maar ‘t heeft geen effect. iMac gecrashed, nu al voor de tweede keer binnen een half jaar.
Het grootste probleem is dat ik toen en nu ook weer veel documenten op het bureaublad had staan. Ik heb niets geleerd van de eerste crash. Ik heb de laatste tijd geen backups gemaakt op een losse schijf. Het backup programma Time Machine, dat regelmatig gewijzigde versies van documenten opslaat is ideaal daarvoor. Als je het aansluit.
Mijn iMac was na twee weken gerepareerd, wéér aan een defecte videokaart. Dat kostte geld maar vervelender was het dat ik twee weken lang niet bij m’n documenten op het bureaublad kon en dat ik bovendien het risico liep dat ik door de reparatie ze allemaal kwijt zou zijn.
Computer valkuilen.
De computer heeft z’n valkuilen. Een open deur. Ik schreef eerder over documenten die niet meer toegankelijk waren omdat ik de software niet meer had of omdat die software niet meer op de nieuwste besturingssytemen werkt. Zie: “Help, ik kan m’n floppy niet meer lezen”
Wat is daar aan te doen? Je kan jezelf de discipline opleggen om regelmatig en op gezette tijden kopieën op een reserve schijf te zetten, of je zet alles “in the cloud”.
Ik heb voor de laatste gekozen.
Dropbox: mijn archiefkast in the cloud.
Mijn documenten gaan sinds kort zo snel mogelijk in archieven in the cloud, in Dropbox. Mijn internet archiefkast.
Dat is pas interessant als je een goed zoek- of liever gezegd goed terugvindsysteem hebt.
En dat heb ik. Elk document krijgt een naamkaartje ( een ‘tag’) waardoor het, afhankelijk van de verfijnde ‘tagging’, binnen een oogwenk gevonden kan worden. In Dropbox.
Ik werk ook nog met twee andere cloud programma’s: Evernote en Wunderlist.
Het voordeel is ook dat je via the cloud op al je apparaten toegang tot je data hebt: de desktop, de laptop, de iPad, de iPhone.
Evernote: waar is die aankoopbon?
Evernote is mijn aantekenboekje. Ik bewaar er pdf’s van documenten die ik heel snel kan terugvinden. Het zoeksysteem van Evernote is goed en tovert sneller dan Dropbox het gewenste resultaat tevoorschijn. Krantenknipsels, foto’s, certificaten, aankoopnota’s, aantekeningen, verslagen, facturen ga zo maar door.
Wunderlist: De complete actielijst met deadlines
Wunderlist tenslotte is een ‘to-do’ lijst met een agenda attendering, ook in the cloud. Activiteiten zijn in diverse afzonderlijke mappen onder te brengen en kunnen worden voorzien van een deadline. Bovendien kunnen aan de activiteiten subtaken worden toegevoegd en kunnen er documenten worden aangehangen. Verslagen, schetsen, mindmaps, foto’s altijd bij de hand. Ook hierbij is er een snelwerkend zoeksysteem.
Alle drie programma’s werken in the cloud. Ze zijn veilig zolang het internet werkt. En als dàt crashed is niets meer belangrijk. Nietwaar?
Intussen is mijn desktop is helemaal leeg. Opgeruimder dan opgeruimd. Een heel rustig gevoel.
Edwin Kisman
Kenniscentrum voor uitgeverijen?
In mijn vorige blog vertelde ik over de verhuizing waar ik mee bezig ben.
Na de tijdschriften waar ik het over had en die ik gebruikte ter toelichting van de ‘perpetual school’, waren nu de boeken aan de beurt.
Driestaps proces
In feite is de aanpak bij het terugbrengen van de hoeveelheid boeken dezelfde als bij het snel redigeren. In drie stappen: een macro, gevolgd door een meso en tenslotte een micro stap. Triage.
Old, New of Perpetual School?
Veel principes uit de vorige eeuw betreffende het maken van tijdschriften zijn nog steeds actueel. Het zijn basisprincipes, die zowel off- als online gelden. Zij zullen de kern vormen van de Vakblad Masterclasses. Geen “Old School”, of “New School” maar een “Perpetual School”.
BIM Media naar B+B Vakmedianet
Het was maar een klein berichtje van Erna Straatsma in het Haarlems Dagblad van 30 juli jl.: “Cobouw en andere titels overgenomen”. Eigenlijk verwachtte ik dat de ‘reguliere’ vakmedia het bericht ook nog wel zouden brengen, en dan misschien in een wat uitgebreider variant. Dat bleek ijdele hoop maar gelukkig staat er wel een lang verhaal op de website van Vakmedianet waarin zowel Ruud Bakker als Audrey Perrin, respectievelijk CEO van Vakmedianet en Sdu Uitgevers—BIM Media is een dochteronderneming van Sdu Uitgevers—de overname toelichten.
BIM Media
BIM Media ontstond in juli 2013 na de verkoop van Sdu Uitgevers aan de Franse juridische uitgeverij Éditions Lefebvre Sarrut (ELS). De Sdu-fondsen waarin de Franse uitgeverij niet geïnteresseerd was, werden ondergebracht in BIM Media (zie mijn blog: BIM Media: hapklare brok, maar voor wie?). In het genoemde blog wordt gesteld dat een verkoop van BIM media in één keer/aan één koper niet realistisch is. In februari 2015 komt daarvan de bevestiging als AutomatiseringGids—één van de parels uit de BIM Media-kroon—verkocht wordt aan de Sijthoff Media Groep. Recent werd Cobouw—een ander BIM-pronkstuk—ingrijpend veranderd: van krant naar weekblad (zie mijn blog: Cobouw wordt weekblad).
De overname betreft de uitgaven: Bouwberichten, Bouwkosten, Cobouw, de Architect, Gawalo, Installatiejournaal, Nederlandse Bouwdocumentatie, Vastgoedmarkt, de Nevi-titel Deal! en een boeken- en eventportfolio. De facto het complete BIM Media. Niet voor niets heet het op de website van Vakmedianet dat ‘de activiteiten van BIM Media worden voortgezet vanuit de vestiging in Alphen aan den Rijn’. De gehele operatie moet voor 1 januari 2017 afgerond zijn.
NVDO lanceert Vakblad Asset Management
Bij de Nederlandse Vereniging voor Doelmatig Onderhoud (NVDO) verscheen het eerste nummer van het nieuw magazine Vakblad Asset Management (VAM). Assets zijn—letterlijk vertaald—de bedrijfsmiddelen van een onderneming. (Menselijk) intellect en informatie zijn ook assets, maar meestal worden alleen de fysieke assets bedoeld. Asset management gaat over het managen van de processen die zich rondom de fysieke assets afspelen; onderhoud bijvoorbeeld.Elma Media
Duurzaam Tijdschrift II
Bij het verduurzamen van tijdschriften wordt meestal eerst gekeken naar het papier, de duurzame en circulaire grondstof. Niet verwonderlijk: een tijdschrift is feitelijk niet meer dan een stapeltje bedrukte vellen papier. Verlaging van de hoeveelheid papier is een efficiënte verbeteroptie bij verduurzaming van tijdschriften. Toch vormen uitgevers de spil bij de verduurzaming van uitgeefproducten. Zij beslissen of het product er komt, wie er aan meewerkt en in welke vorm en oplage het verschijnt. Ook bepalen zij welke papiersoort wordt gebruikt.
Het project Duurzaam Tijdschrift II wil de keten verduurzamen door middel van samenwerking. Initiatiefnemers zijn de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), de Nederlandse papier- en kartonindustrie (VNP) en Papierenkarton.nl. Zij willen bestaande uitgeefproducten verduurzamen en daarmee uitgevers inspireren om ook zelf aan de slag te gaan met de reductie van hun footprint.
Duurzaam Tijdschrift II bestaat uit twee projecten:
- het uitgeven van vakblad Petrochem op papier gemaakt van landbouwafval;
- de gedeeltelijke samenvoeging van de publieksbladen Op Pad en SNP Reismagazine.
Petrochem
Vakmagazine Petrochem krijgt een andere ‘look and feel’. Geen glossy cover maar een iets lichtere, matte uncoated papiersoort met een natuurlijke kleur. De producent, Paperwise, maakt het papier grotendeels met de vezels van suikerrietafval. Door dit ‘afvalpapier’ in te zetten verbetert de overall milieuscore van Petrochem met maar liefst 40 procent! Wordt puur naar CO2-uitstoot gekeken dan blijkt sprake van een 10% lagere Carbon-footprint in vergelijking met de voorlaatste editie van Petrochem. Die werd uitgegeven op FSC-gecertificeerd papier.
ANWB Media
Het tweede project van Duurzaam Tijdschrift II, met ANWB Media, stelt de vraag of de uitgever zijn eindproducten kan verduurzamen door kritisch te kijken naar zijn eigen bijdrage in het productieproces. ANWB Media heeft besloten de redacties van Op Pad en SNP Reismagazine samen te voegen. Doel: kostenreductie en verduurzaming. Vóór het samenvoegen van de redacties verschenen ieder jaar acht edities Op Pad en vier edities SNP Reismagazine. Ná het samenvoegen zullen jaarlijks zes edities Op Pad en zes edities SNP Reismagazine het licht zien. De omvang van Op Pad zal met een aantal pagina’s afnemen. SNP Reismagazine heeft een hogere oplage. Gevolg: verdeeld over 12 edities, jaarlijks circa 45.000 extra tijdschriften zullen worden geproduceerd. Dat betekent meer papier en dus milieu-impact. Maar de samenvoeging van de redacties heeft een positief effect op de emissies van waterverbruik, energieverbruik, reizen naar het buitenland en woon-werkverkeer. Minder FTE’s leidt tot minder vliegtuigkilometers (-30%) en autokilometers (-10%). De klimaatimpact van het uitgeverijbedrijf daalt met één derde, op jaarbasis. Dat heeft gevolgen voor de totale klimaatimpact van Op Pad en SNP Reismagazine samen. De Carbon-footprint van de twee titels blijft ondanks de 45.000 extra tijdschriften gelijk!
De bijdrage van de uitgever aan de beperking van de klimaatimpact van tijdschriften is dus groot. 45.000 tijdschriften extra met een gelijkblijvende klimaatimpact en een substantiële besparing op de kosten. Duurzaamheid loont!
Links
Duurzaam boek
Duurzaam Tijdschrift I
Synchroniciteit:
fictie of non-fictie?
Uitgevers zijn er meestal heel strikt in: ze doen fictie of non-fictie.
En toch is dit onderscheid niet altijd duidelijk. Omdat er nogal wat dingen gebeuren die we (nog) niet echt snappen. Bijvoorbeeld als je iemand ‘toevallig’ ontmoet, maar je het gevoel hebt dat het geen zuiver toeval is, dat het iets voor jou betekent, zonder dat je weet wat en waarom.
ZTalks Magazine voor ZZP’ers
ZTalks Magazine is een nieuw tijdschrift voor ZZP’ers van uitgeverij ProZZPect—let op de kapitalen. ZTalks magazine claimt “het eerste en meest inspirerende magazine voor zzp’ers in Nederland” te zijn. Het probeert met helder geschreven en praktische artikelen de kleine ondernemer te laten groeien naar een ‘next level’ van ondernemerschap, hem oplossingen te bieden en voordeel te bezorgen. Voor nog geen twintig euro worden jaarlijks vier nummers thuis bezorgd.
ZTalks Magazine komt van de organisatoren van de ZZPTalks, netwerkevenementen voor ZZP’ers. Het concept van deze evenementen is geïnspireerd door TEDx, maar toegespitst op zzp’ers. Succesvolle en prominente ondernemers vertellen op deze bijeenkomsten in begrijpelijke taal in maximaal 15 minuten over uiteenlopende onderwerpen.
Businesspartners
ZTalks magazine heeft—zo staat op de website—een aantal businesspartners, waarschijnlijk dezelfde als die van de ZZPTalks. Op de website plaatsten een aantal van hen artikelen die tot doel hebben hun bedrijven onder de aandacht van de lezers/bezoekers te brengen. ‘Advertorials’ dus, maar dat woord krijg ik alleen met veel moeite uit mijn toetsenbord.
Link
Naar de website waarop ZTalks Magazine te vinden is.