Zoals ik in mijn blog “De waarde van het ‘alleen zijn’” (30 aug 2017) al heb aangekondigd ben ik op 25 oktober naar Bali vertrokken, met een 60 dagen visum voor Indonesië.
Doelen
Ik had een tweeledig doel, afzondering om te schrijven voor blogs en om een begin te maken met een autobiografie. Voor dat laatste heb ik mijn kinderen uitgenodigd om een-voor-een weer eens met mij op reis te gaan. De aftrap was op Bali met Sara, mijn jongste dochter. Zij is na twee weken doorgevlogen naar Sydney. Ik was nu twee weken alleen. Daarna kwam mijn vrouw Egbertine naar Bali.
Yogyakarta
Gelijk met Sara ben ik van Bali naar Yogyakarta gevlogen naar het Puri Artha hotel, waar ik vaker heb gelogeerd. Een vertrouwde omgeving. Rustig, een ideale plek om je af te zonderen. Het meeste wat mooi en interessant aan Yogya is heb ik al eens gezien. Geen kriebels dus.b Ik bleef hier een week. Daarna ging ik weer terug naar Sanur, ook naar een mij bekend rustig hotel, Puri Kelapa.
De voorbereiding
Bij de voorbereiding van mijn reis had ik het heilige voornemen zo licht mogelijk te reizen. Dat is helaas niet gelukt ook al door de lengte van de reis. Een van de afwegingen was: kan ik volstaan met mijn iPad of moet er ook nog een laptop mee (MacBookAir)? In een andere blog leg ik uit waarom ik voor de iPad heb gekozen en wat dat in de praktijk betekende.
Time blocked schema
Alleen zijn betekent dat je geen rekening hoeft te houden met anderen. Je kan ongestraft een tijdlang voor je uit staren. Nadenken, ideeën ontwikkelen, sorteren, vastleggen. Je kan je tijd helemaal naar eigen wens indelen. Veranderingen zijn geen probleem. Ik heb een werkschema gemaakt, ‘time blocked’, schrijven afgewisseld door rustpauzes, ‘powernaps’.
Zie de blogs over ‘Pomodores‘, en ‘powernaps’.
Aan de slag
Ik heb vastgesteld welke teksten ik wilde schrijven. Blogs voor Vakblad en voor Sate-man en een deel van mijn biografie. Ben begonnen met het schonen van de verzameling ruwe opzetjes die ik eerder al eens had geschreven. Ik heb afgezien van het werken aan één blog, die ik zo ver mogelijk wilde afmaken, en ben overgestapt op een werkwijze, waarbinnen ik kon schakelen tussen meerdere blogs. Een soort tweedimensionale ‘Free writing’. Ik schakel nu van tekst naar tekst. Voeg hier wat toe en schaaf daar wat bij.
Rustig plekje
Ik had in mijn eerste ‘retraite’ hotel, Puri Artha een rustig hoekje in het restaurant gevonden, nauwelijks mensen in de buurt, een favoriete plek voor veel schrijvers (gevolgd door de keukentafel). Koffie bij de hand. De internetsnelheid was daar redelijk: download 12 Mbps, upload 9 Mbps.
Het resultaat
Ik heb in de eerste week de basis gelegd voor 6 blogs (sommige vrijwel af) en heb 15 tekeningen gemaakt, in een dagboek. Daarna ben ik teruggekeerd naar Bali voor een volgende ronde. Ook een “Puri” (paleis). Van Puri Artha in Yogyakarta naar Puri Kelapa in Sanur. De omstandigheden voor afzondering waren ook daar goed. Het eindresultaat van twee weken “alleen zijn” in een ontspannen omgeving, ver weg van dagelijkse sores: 13 blogs, 15 tekeningen en nog wat ‘mindmaps’.
Probeer het ook eens. Niet te dicht bij huis. Bali?
Edwin Kisman
Sanur
