Vanochtend las ik ‘m weer, de papieren weekendeditie van de Volkskrant, bij het ontbijt.
Dat begint met spoorzoeken. Leuke aankeilers op “de één”, maar waar kan ik er méér over lezen? Geen verwijzende paginanummers, zoals in de doordeweekse digitale edities. Terwijl het daarin juist minder zin heeft, tenzij je er ‘links’ aan toevoegt.
Hoe komt dat? Denkt de redactie soms dat de lezers in het weekend twee dagen de tijd hebben om te spoorzoeken? Om het hele weekend de krant op te pakken en weer weg te leggen?
Of volgt de krant in het weekend de gewoonte van de publieksbladen die in de kiosk met uitdagende beweringen op de omslag de aandacht van de potentiële koper proberen te trekken en zich niet zo bekommeren om de vraag of de “content” wel gelezen wordt. Eerst kopen. Daarna mag je zoeken.
Bij vakbladen ligt dat anders. Geen infotainment, maar vak- of praktische informatie. Geen tijd voor spoorzoeken. Zo snel mogelijk naar het doel. Zo efficiënt mogelijk de lezer vanaf de omslag daarheen leiden.
Ook voor publieksbladen zou dat geen kwaad kunnen. Wie weet verkoopt het zelfs beter. Al eens onderzocht? In ieder geval, baat het niet dan schaadt het niet.
Meer lezen