vakinformatie voor uitgeverijen en bladenmakers
Vakbladlezers hebben haast. Ze willen informatie snel kunnen vinden. Een vakblad is geen bladerblad.
Misschien hebben ze geluk gehad met een complete verwijzing op de cover.
Anders helpt de inhoudsopgave. Een soort kiosk waarin alle artikelen in het nummer op het schap liggen, met een korte toelichting en een paginaverwijzing.
De zoektocht die op de cover begint, wordt vervolgd op de inhoudspagina.
Zodra een lezer een vakblad ter hand neemt of online de ‘replica’ opent, gaat ie op zoek naar informatie die hem interesseert. Daartoe aangezet door wat hij op de cover ziet.
Vakbladlezers zijn drukbezette professionals. Zij hebben weinig tijd en willen daarom snel de weg in hun vakblad kunnen vinden. Dat betekent dat effectieve navigatie een vereiste is. Een vakblad is geen bladerblad.
De redactie is hem daarbij behulpzaam door hem een navigatiehulpmiddel aan te reiken, in de vorm van een kruimelpad dat begint bij de cover, loopt via de inhoudsopgave en eindigt bij een artikel.
Een restyling. Daarvan heb ik al heel wat resultaten mogen zien. Vandaag krijg ik het gerestylde Binnenlands Bestuur in handen, tegenwoordig een uitgave van de Sijthoff Media Groep. Ik zoek naar de datum op de cover en daar staat toch echt ‘februari 2015’. Waarom ziet dit vaktijdschrift er dan niet uit als ‘2015’? Op de cover een zwart-witfoto van Rob van Gijzel, de burgemeester van Eindhoven, met daarboven de masthead in steunkleur. De masthead vermeld voluit, in groene kapitalen met schreef, over twee regels, ‘Binnenlands Bestuur’. Daar weer boven, tegen de bovenrand, drie ankeilers van belangrijke artikelen in het tijdschrift. “Wat is dit”, denk ik als ik voorbij de eerste drie advertentiepagina’s ben. Ik kijk dan naar het redactioneel en het colofon, weer op een pagina die oogt als ‘zwart-wit met steunkleur’. De foto van de redacteur die het redactioneel voor haar rekening neemt op zeer bescheiden formaat.
De cartoon op pagina negen is de eerste illustratie die wat groter uitvalt; wel een halve pagina! Ah, daar is Rob van Gijzel weer, maar dit keer een kleurenfoto op een hele pagina─maar niet aflopend. De foto wordt ook nog aangesneden door zijn CV. De foto is dezelfde als van de voorpagina. Waarom dan de kleurenversie van deze foto niet op de cover gebruikt? Ik bekijk de cover nog eens, en zie dat het geen zwart-witfoto is, maar een duotone die de foto en de masthead door kleur verbindt. Het artikel over Van Gijzel heeft een stevige kop in schreefloze kapitalen. Wat ook opvalt is de haast zichtbare grid op alle pagina’s. Maar het grid is geen keurslijf, gelet op de verscheidenheid aan pagina’s. Als lezer zul je niet snel verdwalen in de artikelen of in het gehele tijdschrift. Dat komt mede door de ver doorgevoerde visuele inkadering van artikelen.