Ik kreeg ’m van m’n dochter Laura, op m’n verjaardag. „Capital in the Twenty-First Century”, auteur Thomas Piketty. Uit het Frans vertaald door Arthur Goldhammer. Eerste druk, prachtig boek. „Hot” op dat moment.
Maar ja, bijna 700 pagina’s. Begin daar maar eens aan. Zelfs diagonaal lezen was een klus, snel lezen, af en toe een grafiek bekijken. De inleiding alleen is al 35 pagina’s!
Dat ligt wat anders bij politici. Voor hen is het vakliteratuur. Voer voor financiële klimaatdiscussies.
Kleine Piketty
Mij lukte het in ieder geval niet goed. Tot ik, drie jaar geleden op weg naar Bali, op Schiphol in een boekhandel „De Kleine Piketty” vond en kocht. Geweldig! In het vliegtuig in twee uur uitgelezen. Lineair. Een “Piketty voor Dummies”, zoals ik.
Verkort, inclusief de Nederlandse situatie. 80 pagina’s A5 , één op achttien. Is dat de maat voor indikken? Dat hangt natuurlijk af van het “bronboek”, maar „De Kleine Piketty” lijkt me een goede standaard. Een ‘shortread’ die in de buurt van een ‘longread’ komt.
Hoe is ’t tot stand gekomen? Uitgever John Numan, Business Contact, zag de populariteit van Piketty, zijn te dikke boek en de potentie van een verkorte versie. Hij zocht en vond twee ervaren journalisten en boekenauteurs, Martin Visser (”De Eurocrisis”) en Wouter van Bergen (”Banken, Bubbels en Bonussen”), die de taak op zich namen en bovendien een beschrijving van de Nederlandse situatie toevoegden. Want Nederland viel buiten het gezichtsveld van Piketty. ‘Publisher driven’ in plaats van ‘Author driven’. Het voorzag in een behoefte. Numan was op de juiste tijd op de juiste plaats. 20.000 exemplaren verkocht. Bull’s eye.
Business Contact melkte het concept nog verder uit, en organiseerde een serie lezingen van de schrijvers onder de titel „Piketty in één uur”. Nog sneller.
Kleine Marx
Een maand
geleden (24 augustus 2017) verscheen bij Business Contact, volgens hetzelfde concept, “ De Kleine Marx”. Een gecomprimeerde versie van “Das Kapital” (1867). De oorspronkelijke versie van 2.200 pagina’s is teruggebracht tot 88. Nog verder ingedikt dan de Nederlandse versie van Piketty die 700 pagina’s dik is. Samengevat door de Nederlandse Marx deskundige Geert Reuten. “De Kleine Piketty” was een hit, ook al omdat het kort na het uitkomen van de oorspronkelijke versie in 2014 werd uitgebracht en toen in een aandachtspiek viel. Die mist “De Kleine Marx”.
Samenvattingen
Het concept is niet nieuw, maar nog steeds goed bruikbaar. De meeste lezers zijn immers lui of hebben ’t te druk.
Ondernemer en
schrijver Rolf Dobelli (‘The Art of Thinking Clearly’), onderkende dat bijvoorbeeld ook en werd medeoprichter van getAbstract (‘Know More in Less Time’), „the world’s largest publisher of compressed knowledge”.
Andere voorbeelden?
Wat dacht u van de ’executive summary’ van een lijvig, onleesbaar rapport. Twee pagina’s ‘des Pudels Kern’, het rapport verder is onderbouwing.
De ’graphic novel’ van Milan Hulsing, naar „De Aanslag” van Harry Mulisch, is in feite ook zo’n verkorte versie, hoewel het met een compressie van 35% niet echt verkort mag heten. Maar, in beeld gebracht dus beter toegankelijk en sneller te scannen.
Blinkist summaries
Een vrij recente site die samenvattingen van nonfictie boeken verstrekt is Blinkist.
Kansen voor de uitgeverij
Liggen hier kansen voor de kleine uitgeverij? Ik geloof het wel.
Een plan van aanpak? Struin de markt af naar populaire (”Talk of the Town”), dikke, non fictie boeken. Zoek een of twee goede, deskundige schrijvers/journalisten (economie of wetenschap) en geef ze de opdracht een handzame ’shortread’ te maken, zo’n 20-35 pagina’s A5, op basis van de populaire dikke pil.
Klik op de illustratie om hem groot te zien.
Ik denk ook maar eens te beginnen. Ik heb al een bronboek op het oog.
Edwin Kisman
Bekijk de websites
Business Contact
getAbstract
De Aanslag Milan Hulsing
