“Maakt geld gelukkig?”. In zijn boek met deze titel antwoordt Ap Dijksterhuis “Ja, als je het deelt”. Weggeven maakt uiteindelijk gelukkiger dan voor onszelf houden.”Het geluk dat het geven aan anderen ons brengt, is universeel en aangeboren”. Die ervaring heb ik ook: geld geven maakt gelukkig. Zo ongeveer is het ook voor het delen van gedachten en ideeën. Dat is waarom het schrijven van columns mij een goed gevoel geeft: ik deel hierin mijn gedachten, in columns, zoals ik mijn blogs tegenwoordig noem, op aandringen van mijn zoon Floris.
Al zeven jaar posten
Zeven jaar geleden, op 30 januari 2015, postte ik mijn eerste column op de site “Vakblad.info”. Ik had in de jaren daarvoor (2002-2003) al artikelen geschreven in het tijdschrfit Vakblad van de uitgeverij FolioDynamica van Eric Ravestijn. Ik ontmoette Eric tijdens een bijeenkomst over de automatisering van redactieprocessen. Eric en ik bewogen ons al lang daarvoor in kringen van de NOTU, de belangenorganisatie van tijdschriftuitgevers. Een branche waarin ik eeuwen geleden begonnen was.
Vorige week heb ik mijn 160ste column gepost. Aanvankelijk waren het ‘updates’ van mijn artikelen in Vakblad. Ze gingen over het maken van vaktijdschriften, een ambacht waarin ik zolangzamerhand de nodige ervaring had gekregen. Ik kreeg de smaak te pakken en begon in 2018 ook columns te
schrijven voor de site van Sate-man, een onderneming van mijn zoon Daan. Daarin besprak ik saté-restaurants in Indonesië, waar ik sinds 2000 vaak kwam voor mijn werk voor de Van Deventer-Maas Stichting.
Meestal praktische onderwerpen
Ik heb een aantal columns gewijd aan creativiteit, gedrag en (efficiënt) werken, opruimen (mentaal en fysiek), trends (old school/new school, digitalisering), de donkere kanten van sociale media (Fomo en cancelling), de klimaatcrisis en het handelen van de overheid. Wat betreft het laatste dacht ik wel eens “ben ik nou zo’n zeikerd?”.
Ik wist me echter gesterkt door het artikel van Jo Ritzen (oud Minister van OCW) en Joop van den Berg (oud lid Eerste Kamer) in Trouw (20 april 2021) over de “algehele verslonzing van onze ooit zo degelijke overheid”. Niet alleen over de slordige uitvoering van de overheid, maar ook over de processen van de fietsenmaker Van Moof ben ik enkele malen gestruikeld. In het algemeen ben ik echter van mening dat slordigheid in het bedrijfsleven eerder uitzondering dan regel.
Columns mogen opiniërend en persoonlijk zijn en ook een navenante ‘tone of voice’ hebben. Dat was mijn insteek in die voorbije columns.
Een overzicht van mijn 160 columns is als pdf te downloaden door op de volgende link te klikken: 2022 ColumnLijst Edwin
“Le joie d’écrire et de dessiner”.
Het schrijven is vooral redigeren
Na de voorbereiding, de research, het denken en combineren volgt het schrijven. Al lezend en combinerend kom je daarbij tot nieuwe ideeën. Daarna ‘freewriting’, aan één stuk door schrijven, pen niet van het papier, bij wijze van spreken. Het onbewuste is flitsend snel in het koppelen van invallen. Daarna het ordenen en schuiven tot een logisch verband. Tenslotte: redigeren, laten rijpen, redigeren, verder rijpen, redigeren, soms zes of meer versies. Pas daarna komt het visualiseren,het zoeken van beeldmateriaal, het tekenen.
Een leven lang tekenen
Ik heb veel getekend, vooral cartoons. In den beginne gestimuleerd door mijn vriend Henk Jellema. Ben daarbij van realistisch naar schematisch gegaan, naar deformatie. De boodschap, de grap, figuren.
Ik teken nu uitsluitend op een iPad. David Hockney maakt ook tekeningen op zijn iPad, die hij vervolgens op canvas laat printen en verkoopt als originele kunst.
Schrijven aan ’t strand
Edwin Kisman
Enkele autobiografische sites:
Wat een mooie staat van dienst. Een fraaie optelsom van goed denken, inspiratie, discipline en vrije uitloopgedachten. Heel welkom.
Wat heb je veel en ook productief geschreven 160 columns gepost. Creatief, gedisciplineerd, overzichtelijk en altijd interessant om te lezen .