De inkt van mijn blog over ‘Bankspeak’ was, bij wijze van spreken, nog nat toen ik een column las van John van den Heuvel in de Telegraaf van donderdag 26 april over een pleidooi van de strafpleiter Inez Weski. De kop: “Waarom is Weski zo warrig?”.
Volgens de rechters is haar pleidooi door het ‘zeer wijdlopige en grammaticaal niet kloppende taalgebruik’ niet te volgen. ‘Het is lastig gebleken de structuur in het betoog te ontdekken’ aldus het vonnis. De langste zin in de pleitnota telt 400 woorden!
“Complicerend is verder dat dezelfde argumenten vaak onder verschillende hoofdstukken terugkomen en dat vele citaten en voetnoten zijn toegevoegd, zonder dat steeds duidelijk is wat daarmee wordt beoogd” aldus de rechters.
Deze kritiek komt duidelijk het pleidooi niet ten goede. Arme cliënt Naoufel F. die 18 jaar kreeg.
Volgende keer de pleitnota maar door de U-Read van Suzanne Kleijn halen.
Wordt de nota meteen van 197 pagina’s teruggebracht tot een behapbare omvang van 40. Een Kleine Weski.
Vooraf nog een ‘executive summary’ van één pagina en iedere rechter kan het weer volgen.
Ik stuur Paul Romer wel even een Whatsapp hierover.
EK
Zie ook de volgende links
Vonnis rechtbank in Crimesite.nl
Paul Romer, Bankspeak en U-Read
De Kleine Piketty
