Minimum Information Units zijn genoeg. Artikelen kunnen korter.

Minimum Information Units
Bergtoppen door het wolkendek

Minimum Information Units, wat zijn dat?
In mijn blog “Het artikel dat ook nog gelezen wordt. Pylonen trekken de aandacht en geven duiding” schetste ik de rol van aandachtstrekkers in een artikel. Ik noemde ze pylonen analoog aan de gekleurde waarschuwingskegels die je op wegen ziet. In een artikel zijn dat: kop/intro, beelden/bijschriften, tussenkoppen, ‘streamers’en kaders.

Alleen pylonen?
Die pylonen, betoogde ik, werken samen, als een team. Ze geven in één oogopslag de grote lijn van de boodschap van het artikel. Die stelling kwam nog eens terug in mijn blog “Het rendement van informatieoverdracht van brein naar brein”.

Meer lezen

Het artikel dat ook nog gelezen wordt. Pylonen trekken aandacht en geven duiding.

Met pylonen kan je een lezer vangen en een artikel binnentrekken. En dat moet.
Het is namelijk een illusie te denken dat een artikel altijd gelezen wordt, zelfs als een lezer belangstelling voor het onderwerp heeft.
Redacteuren en auteurs hebben de neiging zichzelf en hun lezers daarin te overschatten.

De lezer moet snel kunnen zien of het de moeite waard is om in de tekst af te dalen. Een ‘split second’ beslissing. Een antwoord op de vraag ‘What’s In It For Me?’, gesteld door het onbewuste. Hij moet daarbij geholpen worden. Hij moet het artikel binnengetrokken worden.

Je hebt daarvoor aandachttrekkers nodig die ook duiding geven. Als het ware een compleet beeld geven van de inhoud en de boodschap van het artikel. Laat ik die aandachttrekkers de naam pylonen geven, naar analogie van de knalrode waarschuwingskegeltjes die op de weg gebruikt worden.

Meer lezen

3