signaleert ontwikkelingen in maatschappij en media
Een incident veroorzaakt een nieuwsgolf, die snel opkomt. Terwijl de ene golf nog aan het afzwakken is, schiet de volgende al omhoog. Het zijn de bezetters van de voorpagina’s, het Journaal en praattafels. Zij trekken aandacht, voortdurend en op hoog niveau, en zorgen voor een informatieoverbelasting (‘information overload’).
Dagelijks krijg ik per mail een overzicht van artikelen die door de inkopers van Blendle als favoriet worden beschouwd. „Must reads”. Na lange tijd was er een hit. Een artikel uit de NRC dat me interesseerde. Over de opleving van de huizenmarkt. Na het lezen dacht ik „had ik het gemist als ik het niet gelezen had?”. Nee.
Dat geldt eigenlijk voor het merendeel van het nieuws dat ik lees. Wat voor Blendl geldt, geldt ook voor PAPER, Myjour, eLinea, PressReader en vele andere digitale kiosken.
Wat bieden zij? Een mandje artikelen uit min of meer grote collecties kranten en tijdschriften. Een nuttige dienstverlening aan (potentiële) lezers, die het artikel anders nooit opgemerkt zouden hebben? Ook voor uitgevers aantrekkelijk, door de kans die zij krijgen een artikel dat zijn functie al eens heeft vervuld nog eens uit te baten? „Second life”.
Wat zijn de digitale kiosken of leesportefeuilles in feite? Handelaren in ‘content’ die door journalisten, redacteuren en uitgevers al voor een ander doel is gemaakt. Zoals handelaren in oud papier die oude kranten en tijdschriften verzamelen en verkopen. Nuttig.
“De helft van alle managers klaagt dat zij een teveel aan informatie te verwerken krijgen. Dit gevoegd bij het toch al stress-gevoelige bestaan van managers kan leiden tot een slechte gezondheid. Dit blijkt uit het internationaal onderzoek ‘Dying for Information?’ dat gisteren is gepubliceerd.”
Gisteren gepubliceerd?
Nee, het citaat komt uit de NRC van 15 oktober 1996.
