In een artikel in de Volkskrant van 8 augustus beschrijft Eric van den Outenaar in zijn artikel “Start-ups zijn prima innovatiemotor denken Eneco, Aegon en KPN”; hoe grote concerns (ik noem ze even ‘sugar daddies’) samenwerking zoeken met of investeren in startende bedrijfjes “ waarvan de oprichters vaak net uit de schoolbanken zijn en nog geen ervaring hebben met het runnen van een bedrijf”. Grote zakken geld staan klaar.
Jonge Honden
Enerzijds hebben de ‘sugar daddies’ bewondering en waardering voor de impulsieve manier waarop de jonge starters te werk gaan, anderzijds beseffen zij dat hun eigen vaak verkalkte structuur zoiets niet toelaat. Daarom maar jonge honden omarmen, die binnen de kortste keren in die structuren verstikt raken. RIP.
Fear of Missing Out (FOMO)
Wat beweegt de ‘sugar daddies’ tot deze strategie? Een motivatie die ook de sociale media beheerst en die zijn volgers drogeert: ‘fear of missing out’, FOMO.
In dit geval de angst een mooie winstgevende klapper te missen. Je daartegen beschermen zou kunnen door mee toe doen, niet te intiem en liefst als er al resultaten zijn of een duidelijk zicht daarop. “Om ons risico te beperken”, wat die jonge honden nou net niet doen.
Google, de andere route
Google doet dat net andersom. Ooit zelf een jonge hond is het in razend tempo gegroeid tot een jonge krachtpatser klaar om oudere ‘sugar daddies’ aan te pakken.
Ruimte gevend aan initiatieven, die hun eigen leven gingen leiden. Een onoverzichtelijk nest, waarin klappers en missers zitten. Met potentie en waarin verliezen onder controle moeten worden gebracht. De luxe van een vat vol innovaties, de last van een gebrek aan greep.
Alphabet
Dus bedacht top baas Larry Page de paraplu Alphabet, een wat losse federatie van bestaande Google bedrijven en initiatieven, met ruimte voor 26 letters. Lees daarover Wouter van Noort in NRC Q van 11 augustus.
Is dit ook een weg voor onze ‘sugar daddies’? Jonge bedrijven samenvoegen tot een groter geheel. Nee, die hebben ze niet en kunnen ze dus niet bundelen.
Er zijn echter wel andere mogelijkheden.
Combat Units
De route die ik in mijn blog van 31 januari aangaf, een suggestie voor uitgeverijen, zou een optie kunnen zijn: “splits in kleine ‘combat units’, laat het commando voeren door webwinkel experts, start de guerrilla en laat de bevoorrading over aan een uitstekend team van hoofdredacteuren, eindredacteuren, redacteuren, schrijvers, datajournalisten, fotografen en vormgevers”.
In House Innovation (IHI)
Ook het creeëren van afdelingen waarin jonge honden hun gang kunnen gaan, het toelaten van een andere cultuur en ‘mindset’, research laboratoria zoals de innovatie afhankelijke bedrijven die kennen, lijkt een goede optie. Franka Rolvink Couzy beschrijft zoiets in het fD van 10 februari.
Dat is beter dan de ietwat vrijblijvende vrijages van de ‘sugar daddies’ met jonge starters, die het liefst hun eigen weg gaan.
Edwin Kisman
© vakblad.info, 2015
