signaleert ontwikkelingen in maatschappij en media
Op de website servicemanagement.nl schreef Dick van Zomeren het artikel ‘40 jaar Service Management: De eerste, de beste!’. De kop verraadt al dat vaktijdschrift Service Management in oktober veertig jaar bestaat. Service Management richt de redactionele pijlen op schoonmaakprofessionals en -managers. Die veertigste verjaardag is een felicitatie waard: een gemiddeld vaktijdschrift houdt het volgens mijn berekeningen ‘slechts’ vijfentwintig jaar uit.
“Voor een antropologische duiding van de Bijbel kunt u beter ‘Het oerboek van de mens’ van Van Schaik en Michel en Hariri’s (sic) ‘Sapiens’ lezen—die zijn aanmerkelijk beter onderbouwd en minder stellig.”
Ik ben nooit verder gekomen met de Bijbel, dan het te beschouwen als een le(e)sboek. In de Bijbel lezen, én eruit voorgelezen worden, herinner ik me van de protestants-christelijke lagere school die ik bezocht. Ik wil maar zeggen: aan een antropologische duiding ben ik nooit toegekomen. De quote waarmee deze post opent, komt uit Trouw van 19 september jl.; hoeveel Trouw-lezers zullen wél aan die antropologische duiding van de Bijbel zijn toegekomen?
Toen ik de zin voor het eerst las vroeg ik mij direct af, wie, welk boek geschreven heeft. Google leert dat ‘Het oerboek van de mens’ door Van Schaik en Michel geschreven is, en dat ‘Sapiens’ moet worden toegeschreven aan Harari, en niet aan Michel en Harari, wat ‘syntaxtueel’ ook gekund had. Ik ben vervolgens zo eigenwijs om te stellen dat zinnen die syntaxtuele vragen oproepen, slechte zinnen zijn; dat is het probleem!
Slechts één komma—tussen ‘Michel’ en de tweede verschijning van ‘en’ in deze zin—had duidelijkheid gebracht, en zoeken op Google, en deze woordenbrei overbodig gemaakt.
En nu ik toch bezig ben: Google kent Hariri alleen als een geslachtsnaam van Libanese politici; ‘Sapiens’ is—volgens Wikipedia—geschreven door de Israëlische historicus Yuval Noah Harari. Een typefout is echter zo gemaakt, zo weet ook ik.
