Hij heeft het niet gehaald. Paul Romer de veelbelovende hoofdeconoom van de Wereldbank. Ondanks zijn grote reputatie onder economen. Aangesteld in oktober 2016, ontslagen eind januari 2018. In mei vorig jaar al ontheven van zijn functie als hoofd van de onderzoekafdeling. Anderhalf jaar Wereldbank. Hij is weer terug op zijn oude stek, de Universiteit van New York. In oktober 2108 kreeg hij samen met William Nordhaus de Nobelprijs Economie.
Onleesbare rapporten
Romer is gestruikeld over zijn kruistocht tegen de wollige, ondoorzichtige taal van zijn ambtenaren, die hij bekritiseerde om hun onleesbare rapporten.
Het zal aan zijn voorkeur hebben gelegen, kort en helder communiceren, maar hij had voor zijn ambtenaren ook een belangrijke boodschap. Hij zei dat de onderzoeksrapporten van de Wereldbank meer aandacht zouden krijgen als ze leesbaarder zouden zijn. En daardoor meer invloed zouden hebben.
In een memo schreef hij “Iedereen bij de bank zou ernaar moeten streven helder en beknopt proza te produceren. Dat bespaart de lezer tijd en inspanning. We moeten meer aan de lezer denken”. Net wat Buck Ryans basisprincipe is bij het schrijven voor (vak)tijdschriften is “Think like a reader”. Zie de blog StoryPlanning