Bewegen is goed, maar wat doe ik tegen die verveling?

De Coronacrisis en een winterstop hebben “Rottevroeg “, onze roeiploeg, ‘on hold’ gezet. Voor hoe lang?
Toch moet je blijven bewegen. Om je spieren niet te laten verslappen, om je hersenen te stimuleren en om je immuunsysteem te versterken. Belangrijk in deze tijd.


Blijven bewegen
Ik heb dus besloten om te gaan oefenen op een roeimachine, een Concept2, die ik van mijn dochter Anna te leen heb. Hij staat in de garage tussen een stapel ovengedroogde blokken beukenhout, voor onze open haard, en onze fietsen.

Droog roeien
Op 19 november ben ik op m’n Concept2 gaan zitten en heb voor het eerst na lange tijd weer aan de ketting getrokken. Doel: het tenminste 5 minuten vol te houden. Dat lukte net. Volgend doel: elke dag een minuut erbij.
Dat is me gelukt. Ik zit nu op een gemiddelde van 20 minuten per dag, met enkele uitschieters. Gisteren zelfs tweemaal. Eenmaal 25, de tweede maal 34 minuten.

Verveling en discipline
Hoe lukte ‘t die tweede maal?
Dat trainen op de Concept2 heeft twee problemen. Ten eerste, de discipline om het dagelijks te doen. Ten tweede, de verveling, die bij mij al na vijf minuten toeslaat. De discipline is op te brengen, zelfs makkelijker als je er een dagelijks ritueel van maakt.
Tegen die verveling heb ik iets gevonden. Vandaar die moeiteloze 34 minuten.

Eureka: muziek
Ik zit nu op mijn Concept2, in m’n garage, met een draadloze Bose 700 koptelefoon op. Naast me op een kratje ligt m’n iPad. Ik tik m’n MuziekApp aan waarop ik al muziek heb geselecteerd, start de App en begin te trappen.
Mijn focus lag om te beginnen op het Hoornconcert No 1 van Mozart. Ik luisterde gefascineerd en met bewondering naar de compositie, het knappe zwaluwstaarten van de instrumenten. Resultaat van een geniale componist.
Een auditieve aandachtstrekker. Daarnaast is weinig ruimte voor andere gedachten. Multitasken kunnen we toch niet, zelfs vrouwen niet. Zo werkt het brein. Een psychologisch experiment.

Van Mozart tot Dylan
Na het Hoornconert, volgden het Pianoconcert No 9, de Serenade No 13, de Symfonie No 40 en het Klarinetconcert in A majeur. In totaal, met tussenstiltes, 34 minuten.
De volgende dag werd het de Symfonie No 2 in D majeur Op 36, van Ludwig von Beethoven. Daarna volgden songs uit “ The Best of Leonard Cohen” en vervolgens uit de “Biograph”van Bob Dylan, de best betaalde, nog levende, dichter, die onlangs de rechten op zijn 600 gedichten verkocht voor een gemiddelde prijs van $ 50.000 per gedicht. Maar ja, niet ieder dichter krijgt een Nobelprijs.
Terug naar de bestrijding van de verveling bij het droogroeien. Mozart en Dylan bleken het meest effectief. Ik heb ook nog even naar Stomp gekeken, waarvan ik in Rotterdam en New York voorstellingen heb bijgewoond. Fascinerend ritme, dat wel, maar vooral visueel boeiend. Niet geschikt dus.

Dubbelfunctie
Muziek heeft echter nog een andere functie dan verveling om de tuin leiden.
Ik citeer uit het boek van Erik ScherderSinging in the Brain” het volgende.
“Uit diverse studies blijkt dat luisteren naar muziek niet alleen gebieden in de hersenstam activeert maar tevens motorische gebieden in de hersenschors. Het muzikale ritme activeert motorische gebieden, zoals de premotorische schors, supplementaire motorische gebieden, en de pre-supplementaire motorische gebieden. Daarvandaan gaan er signalen naar armen en benen, en die beginnen te bewegen zodra je muziek hoort.”
Wat wil je nog meer? Collateral benefit !

Brainstorm
Ik heb intussen ontdekt dat ik tijdens het roeien een zelfde staat van ontspanning bereik als onder een douche. Ik heb daarom een notitieblok en een potlood naast me liggen om de invallen vast te leggen. Af en toe stop ik en noteer wat. Onder de douche gaat dat niet. Wordt ’t kladblok nat.
Het laterale denken wordt gestimuleerd. De verveling verdreven.

Inspanning, ontspanning, creativiteit in één flow.

Edwin Kisman

Lees ook

De Ideeënfabriek of het ‘brainstorm moment’
9 maart 2015

Vang je goede ideeën voor ze verdwijnen
17 mei 2018

Rottevroeg: tot juni 2021, als het vaccin is uitgeraasd !

 

Concept2 naast de haardblokken
Print Friendly, PDF & Email
4

4 gedachten over “Bewegen is goed, maar wat doe ik tegen die verveling?

  1. Geweldig Edwin
    Zo als je weet geloof ik hier ook heilig in .
    In de praktijk had ik ook altijd hier over discussie
    Mensen cq patienten bv heel de dag in de auto naar afspraken en bijna
    met auto de trap op wilden “zet de auto hier neer en loop daar naartoe ”
    “moet je op welke verdieping dan ook zijn neem niet de lift maar de trap ”
    Daar hoef je niet speciaal voor naar zo een “trek en duw tent”
    Want het “BEWEGEN LIGT ALLEMAAL KLAAR “

  2. Helemaal goed, Edwin, roeien! Ik doe het al tig jaar. Nog steeds op m’n oude, immer functionele, Kettler roeimachine. Die staat op zolder, onder m’n dakraam. Dat staat dan open, roei ik lekker in de buitenlucht. En inderdaad gaat het om de discipline om het als dagelijks ritueel te doen. Muziek heb ik altijd in m’n hoofd.
    Maar ‘Singing in the Brain’ ga ik ook lezen. Erik Scherder, prima gast.

  3. Goed stukje Edwin. Ik gebruik CD’s met alleen een ritmesectie. (CD’s met ‘minus one’ opnamen van allerlei jazz-standards). Die zijn bedoeld om te leren improviseren en te soleren.
    Ik kies een ritme dat past bij de betreffende oefening, zoals push-ups.
    Heeft als bijvangst dat ik gedwongen word de maten te tellen om de blokken van acht, twaalf of zestien maten te onderscheiden waaruit de jazz- en bluesmelodieën zijn opgebouwd.

  4. Ik koester mijn e-bike. Fiets vrijwel iedere dag circa 15 km . Verveel me nooit. Mijn fotocamera heb ik altijd bij me. Steeds zie ik wel iets wat me boeit. Vaak zijn het vormen en kleuren van alledaagse dingen.
    Huiswaarts denk ik na over de titel. Maak de foto’s klaar voor het posten op Facebook en Instagram.
    Aan het einde van het jaar maak ik een selectie uit honderden foto’s en breng ik een fotoboek uit van 80 pagina’s. Dit jaar was het mijn tiende boek. Het zijn vaak abstracte beelden.
    Dit jaar heb ik ook een boek gemaakt met 9 jeugdverhalen geïnspireerd door foto’s. Dit boek heet “Groene glibber”.
    Fietsen in de buitenlucht werkt bij mij stimulerend op mijn fantasie. Goed onderwerp heb je naar voren gebracht, Edwin.

Plaats een reactie