Cobouw heeft een lange historie die volgens de eigen Wikipedia-pagina terugvoert naar 1857; daarover verderop meer. Medio maart startte de ‘ombouw’ van het sinds 1961 ‘dagelijks’—vijf dagen per week—verschijnende dagblad, naar een wekelijks tijdschrift. Het einde van de ombouw staat gepland voor 3 juni aanstaande. Tijdens de verbouwing verschijnt de krant nog tweemaal per week, en heeft het weekblad een omvang van 36 pagina’s. Na 3 juni verdwijnt de krant van het toneel en verdubbelt het aantal pagina’s in het magazine. Het bouwnieuws verschijnt voortaan online.
Marktonderzoek
Ook een icoon als Cobouw blijkt last te hebben van teruglopende abonnementsaantallen en -gelden. BIM Media zegt zijn beslissing rond Cobouw mede te baseren op de bevraging van honderden abonnees in de voorbije anderhalf jaar—op verschillende momenten en met verschillende methoden. De uitkomst daarvan is dat abonnees (!) het bouwnieuws voortaan online kunnen vinden. Daar wordt serieus werk van gemaakt: “Het nieuws van vandaag, krijgt u ook vandaag. Altijd zult u hier het dagelijkse nieuws vinden, de klok rond: snel, accuraat en zorgvuldig opgeschreven door onze redacteuren. Cobouw wil de hele dag dicht bij u zijn; via onze dagelijkse nieuwsbrief in uw mailbox, of via de medio maart nieuw te lanceren app op uw telefoon of tablet”. Ik hoop van harte voor Cobouw dat tegenover deze ambitieuze toezeggingen voldoende (abonnements)inkomsten zullen staan.
Big data
In het persbericht dat rond deze veranderingen werd verstuurd heet het—nog vrij neutraal—dat data-analyses een belangrijke bron voor artikelen in het magazine zal zijn. In een interview op de website van Cobouw zegt hoofdredacteur Boudewijn Warbroek:”De papieren versie moet het vooral gaan hebben van dataonderzoek”, en “Wij hebben een schat aan data in huis waar we tot nu toe weinig gebruik van maakten.” Goed aangepakt, kunnen de ‘big data’ van Cobouw—over groeimarkten en financiën—toonaangevende artikelen en daardoor abonneewinst opleveren.
Hoezo ‘vooruitgang’
Uitgever T.C.B. Ten Hagen had het—volgens Wikipedia—goed voor elkaar: een abonnement op het ‘Advertentieblad voor verkoopingen van roerende en onroerende goederen’—een eerste voorloper van Cobouw—kostte in 1857 vier gulden (in euro’s anno 2016 ca. € 40,—), en bevatte geen redactionele bijdragen! Minimale kosten en toch ‘dik’ verdienen; hoezo vooruitgang? Hoeveel abonnees het advertentieblad had, wordt niet vermeld.
In 1883 was de naam al veranderd in ‘Algemeen Nederlandsch Advertentieblad’ (verder: ANA) en werden de eerste redactionele bijdragen geplaatst. Een ‘disruptieve innovatie’ zou dat heden ten dage heten; ook toen kostte dat geld. Eén van de redactionele bijdragen betrof de plannen voor het droogleggen van de Zuiderzee. In 1812 kreeg ANA het ‘Bouwkundig Bijblad’ als bijlage speciaal gericht op aannemers. In 1915 vond weer een naamsverandering plaats: het ANA werd het ‘Centraal Orgaan voor Handel en Industrie’, dat zich vanaf 1932 alleen nog op de aannemerij richtte. Ook die beslissing/verandering van 1932 ging gepaard met een naamswijziging: ‘Centraal Orgaan voor de Bouwwereld’, kortweg Cobouw.
